در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۵ شمسی، رژیم پان‌فارس ایران با چاپ کاریکاتور و تشبیه تورک‌ها به سوسک در روزنامه دولتی ایران وابسته ریاست‌جمهوری ایران، به تورک‌ها توهین کرد!

 به محض اینکه ملت تورک آذربایجان جنوبی از این توهین باخبر شد، زمزمه‌های اعتراض به سیاست آسیمیلاسیون، توهین، تحقیر و تبعیض و عدم سرمایه‌گذاری در مناطق تورک‌نشین به مدت طولانی بیش از ۸۰ سال توسط رژیم پهلوی و جمهوری اسلامی ایران، در میان دانشجویان شنیده شد. دانشجویان دانشگاه‌های اورمیه و تبریز اولین دانشگاه‌هایی بودند که دست به اعتراض و تظاهرات زدند و سپس اعتراضات در سایر شهرها و دانشگاه‌های آذربایجان جنوبی ادامه یافت.

 اعتراضات و تظاهرات‌های بزرگ با حضور گسترده ملت تورک، در همه شهرهای آذربایجان جنوبی روی داد. ابتدا در خوی، سپس تبریز، اورمیه، اردبیل، زنجان، سولدوز، تهران، مراغه، مرند و بسیاری از شهرهای مختلف در سطح وسیعی ادامه یافت. نزدیک به سی میلیون نفر از ملت تورک آذربایجان جنوبی با حضور در میادین اصلی شهرها، در دفاع از هویت تورک فریاد زدند: 

“هارای هارای، من تورکم”، “هارای هارای، من تورکم”

یکی از نکات بارز این تظاهرات، عدم حمایت فعالین و سیاسیون خودبرتربین و فارس از ملت تورک بود که حتی حاضر به محکوم کردن روزنامه ایران نیز نشدند!

 اعضای اصلی شورای مرکزی GAMOH و منسوبین آن و دیگر فعالان ملی حرکت ملی آذربایجان جنوبی در کنار ملت خود با حضور در سطح شهرهای آذربایجان جنوبی و میادین اصلی، تظاهرات‌ها و اعتراضات را هدایت کردند.

 ملت تورک آذربایجان جنوبی در این اعتراضات بیش از ۱۵۰ مفقودی و شهید تقدیم وطن کرد. حدود پنج‌هزار نفر، پس از شکنجه‌های شدید (توسط رژیم پان‌فارس ایران) به حبس‌های طولانی مدت محکوم شدند.

 رهبر حرکت ملی بیداری آذربایجان جنوبی جناب آقای دکتر محمودعلی چهرگانی در همان روزهای اعتراضات که در ترکیه بودند، سعی کردند صدای اعتراضات ملت تورک آذربایجان جنوبی را از طریق رسانه‌های ترکیه به گوش جهان و سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر برسانند.

ترکیه به جهت داشتن قرارداد امنیتی-سیاسی با ایران، برای اینکه دکتر چهرگانی را به ایران تحویل ندهد، به آذربایجان شمالی فرستاد که در آنجا، دولت آذربایجان شمالی نیز دکتر چهرگانی را دیپورت و به ایالات متحده آمریکا فرستاد که این ممنوعیت ورود هنوز هم ادامه دارد.

 در سال ۱۳۸۵ شمسی، من رئیس تشکیلات گاموح در دانشگاه اورمیه بودم و من به همراه دوستانم اولین اعتراضات خرداد ۱۳۸۵ را در دانشگاه اورمیه آغاز کردیم. پس از این اقدامات در ۲ خرداد ۸۵، ما بازداشت شدیم و تحت شکنجه‌های شدید قرار گرفتیم.

 آن روز را فراموش نکردیم و فراموش نخواهیم کرد!

 متأسفانه به دلیل ممنوعیت فیس بوک، یوتیوب و سایر رسانه‌های اجتماعی در ایران و نبود امکانات ارتباطاتی امروزی، صدای ملت تورک آذربایجان جنوبی آنطور که باید در سطح بین‌المللی و به ویژه در کشورهای تورک پخش می‌شُد، ممکن نشد، اما ملت تورک آذربایجان جنوبی به مبارزه خود در راستای احقاق حقوق خود ادامه دادند.

 قوی بودن حرکت ملی و تداوم آن آرزوی ماست!

 یاد و خاطره شهید مهندس امانی اولین معاون اول تشکیلات گاموح -که تأثیر بسزایی در قیام‌های خرداد ۸۵ داشت- و شهید جعفرزاده، شهید بخت‌آور و سایر شهداء را گرامی می‌داریم.

✍ائلیار ماکویی معاونت ارتباطات رهبری تشکیلات گاموح)گونئی آزربایجان میللی اویانیش حرکاتی)